Neden böyle hissettiğimi bilmiyorum dediğin anlar olur mu?

Herkesin içinde konuşan çocukluğundan gelen bir var. Bu ses bazen sevgi dolu, bazen incinmiş, bazense sadece fark edilmeyi bekler. İçinizdeki çocuk, geçmişin duygularını zaman zaman bugüne taşır. belki kırgın, belki ihmal edilmiş, belki de sadece sevilmeye özlem duyarak.

Peki onun ihtiyaçlarını nasıl fark edebiliriz?

Hayatın içinde bazen neden olduğunu bilmeden üzülüyor, bir olaya beklenenden daha yoğun tepki veriyor veya kendini anlaşılmamış hissediyor olabilirsin. Böyle zamanlarda aslında konuşan kişi yetişkin sen değil, içindeki çocuk olabilir.

Belki yıllar önce ihmal edildiği konuları bugün tekrar deneyimleyerek o zaman hissettiği duyguları bugün tekrar hissetti.

Belki bir zamanlar hislerini anlatamadığı için şimdi kendini ifade etmesi gerekitğini düşünüyor.

Belki sadece biraz oyun oynamaya, özgür hissetmeye ve neşeye ihtiyacı var.

Peki ona ne iyi gelir?

Onu fark etmek ona iyi gelir. Neye ihtiyacı olduğunu dinlemek anlamak için ilk adım olabilir. dinlenilmeye, anlaşılmaya, duyulmaya, sevilmeye ihtiyacı olabilir.

Şefkatle yaklaşmak ona iyi gelir. Bazen anlayış göstererek “Bunu yapmak zorunda değilsin” ya da “İyi olman gerekmiyor” gibi nazik söylemler ona anlayışla yaklaşmak için bir adım olabilir.

Saklamak zorunda olduğu duygulara alan açmak ona iyi gelebilir. Üzülmek, öfkelenmek, ağlamak onun için zor olabilir. Bu duyguları göstermiyor olması hissetmediği anlamına gelmiyor. Bu duyguları anlamak, onları kabul etmek ve deneyimleme fırsatı sunmak iyi gelebilir.

Onun söylemek istediği ama söyleyemediği şeyler oldu mu? Belki bunları söylemenin tam zamanıdır.

Geçmişten gelen bu küçük çocuk artık yetişkin. Bir yetişkin olarak ona eşlik edebilirsin.

Psk. Bengisu Özkan